ادرار یک محصول متابولیک ناپایدار است که توسط کلیه ها فیلتر شده و بعداز دفع شدن توسط مجاری ادراری، ترکیب آن تغییر می کند. برای حفظ یکپارچگی نمونه، جمعآوری، ذخیرهسازی و جابجایی دقیق آن بسیار مهم است.
1-قبل از جمع آوری ادرار ناحیه مجرای ادراری و اطراف آن با دستمال استریل یا با آب و صابون و دستمال توالت کاملا تمیز شود و قسمت ابتدایی ادرار تخلیه شود.
2- ظرف استریل درب دار که برچسب مشخصات بیمار روی آن زده شده است در وسط جریان ادرار قرار گیرد و تقریبا 15 تا 30 میلیتر نمونه گرفته شود.
- در مواقعی که بیمار نمی تواند همکاری کند و تخلیه خود بخودی ادرار صورت نمی گیرد برای رسیدن به یک نمونه بدون آلودگی خارجی و برای به حداقل رساندن خطر آلودگی، پرسنل آموزش دیده میتوانند از کیسه ادرار استریل و یا روش کاتتریزاسیون مجرای ادراری یا آسپیراسیون مثانه با سوزن سوپراپوبیک استفاده کنند.
*نمونه های ادرار جمع آوری شده از اولین تخلیه یا “ادرار صبحگاهی” بهترین نمونه برای آزمایش در نظر گرفته می شوند. با این حال، انواع دیگر نمونه های ادرار ( به طور تصادفی، 2 ساعت بعد از غذا، ادرار 24 ساعته) ممکن است بر اساس اهداف خاص جمع آوری شوند. - به دلیل بی ثباتی برخی اجزای ادراری بهتر است حداکثر یک ساعت پس از جمع آوری مورد بررسی قرار گیرد و درصورت عدم امکان آنالیز، نمونه باید در دمای 4 درجه سانتیگراد حداکثر به مدت 24 ساعت در یخچال نگهداری شود. نمونه هایی که بیش از 24 ساعت نگهداری شوند برای آنالیز ادراری مناسب نیستند.